In onze loopbaanadviespraktijk horen mijn collegae en ik het bijna dagelijks mensen zeggen: “Ik kies voor zekerheid”. Hiermee wordt bedoeld, de zekerheid van een vaste baan bij een stabiele organisatie. Een baan waar men een vast inkomen heeft en waar men nooit ontslagen zal worden. Een baan waar je jezelf kunt ontwikkelen en waar het nog gezellig is. Dat willen we.

Het nieuwe kabinet Rutte is nog maar koud van start of de eerste bezuinigingsmaatregelen worden al afgekondigd. Gezien de financiële situatie van het land bittere noodzaak natuurlijk, daar is iedereen het wel over eens. Lastiger wordt het echter als een bezuiniging je eigen situatie raakt. De reactie op één van die maatregelen zette mij aan het denken. Namelijk die op de kinderopvang.

Alweer een tijdje geleden viel er een brochure van de overheid bij ons in de brievenbus. Het betrof de Mexicaanse griep. Aardig dat de overheid zo goed voor ons zorgt, dacht ik, en ik las aandachtig welke symptomen er met deze griep gepaard gaan, wat ik moet doen om te helpen een pandemie te voorkomen en vooral ook wat ik moet doen als ik zelf getroffen wordt door deze enge ziekte: de dokter telefonisch raadplegen en in bed gaan liggen, is de remedie. Dan gaat het waarschijnlijk vanzelf wel over.